Snoeien in de jungle
22 september 2014
Het onkruid heeft opnieuw gebied veroverd. Dat wordt weer werken. Toch wordt de wilde tuin van mijn vriend steeds leuker. Inmiddels overheersen de bloeiende planten en boompjes. Ze leveren prachtige kleurenpaletten op. De kardinaalsmuts met zijn frisse geelgroene kleur steekt mooi af tegen de struiken. De appelboom doet het goed. Zijn appels heeft hij al verloren. Net als de meeste fruitbomen deze zomer was hij topzwaar. Mussen, merels en koolmeesjes hielpen een handje met hun gepik. Er is druk vliegverkeer van bijen en hommels naar de hortensia en de lavendel. Een slijmerig spoor op aangevreten bladeren verraadt de aanwezigheid van slakken. Bij het onkruid wieden komen we er meerdere tegen. Door de geurige planten ruikt het hier heerlijk. Kortom, veel natuurbeleving!
Als tuiniers behalen we successen. Zoals in de winter toen een kale, ernstig zieke jeneverbes van mijn balkon naar de tuin verhuisde. Hij is flink gegroeid en begint weer te schitteren. Maar soms doen we dingen verkeerd of te laat. De lavendelplanten worden ieder jaar groter. Een aantal van hen is aan het verhouten: een deel van de plant bestaat uit dikke houtige takken zonder bladeren. Dat is niet zo’n mooi gezicht en we wisten niet wat we er mee aan moesten. Snoeien? Maar hoe? Op internet ga ik op zoek naar hulp. Oei, het blijkt dat lavendel als jonge plant al gesnoeid moet worden: vanaf zijn tweede levensjaar, zo blijft hij mooier. Ik lees verder dat lavendel meestal niet langer meegaat dan een jaar of vijf. Zelfs niet in de tuin. Slik…
Op internet zie ik een filmpje van een meneer die laat zien hoe je lavendel moet snoeien. Zijn instructies zijn als volgt: net na de bloei, in september, knip je de oude bloemaren weg en een stukje van de scheuten die er net onder zitten. Het loof dat er nu nog opzit beschermt de plant tegen de vorst. In april, na de vorst, volgt een drastische snoei. Kijk goed van boven in de plant naar de takken. Waar het loof ophoudt knip je een tak af. Als je wilt dat de plant van onder af aan weer gaat uitlopen, ga je op zoek naar jonge twijgen onderin de plant. Zie je deze? Knip de omliggende takken vanaf hier af. Zo komt er licht bij de jonge takken die nu verder kunnen groeien.
Dan ga ik nu zelf aan de slag met de heggenschaar. Wat een groot ding! En scherp! Eerst maar eens de lavendel die het meest verhout is. Als deze getrimd is, merk ik dat de struik er meteen een stuk beter uitziet. Hij oogt voller. Dan volgen de anderen. Er staan diverse soorten, groot en klein. Door het snoeien komt me een heerlijk aroma van lavendel tegemoet. Naast de houtige lavendel staat een enorme rozemarijn. Als ik hem bekijk zie ik dat de lange takken nòg langer zijn dan ik dacht. Hij heeft ze een flink eind opgerold. Ik knip een stuk van de takken af. Ook beter. De geknipte lavendel en rozemarijn zorgen samen voor een waanzinnige geurenexplosie. Best leuk werk dat snoeien. De afgeknipte topjes van de rozemarijn eten we ’s avonds bij de gebakken aardappelen. Wat een genot zo’n tuin!
Foto’s: Wilbert van der Hulst
