Januari: Kruipers en Klevers
Het is winter. Het Steenbergerpark lijkt verlaten, maar dat is schijn. Tegen de avond ruziën merels om een slaapplaats. Het zijn vogels die immuun zijn voor het usutu virus dat de dodelijke merelziekte heeft veroorzaakt. Enkele roeken, zwarte kraaien en kauwtjes zoeken voedsel op de heuvel. In het oude kanaal zwemmen eenden, meerkoeten en waterhoentjes. Met een beetje geluk zie je een ijsvogel.
In de ochtend zijn boomkruiper en boomklever actief. De boomkruiper hoor je nauwelijks en hij is moeilijk te zien tegen de ruwe stam van een eik langs het Flokstrapad. Als een muisje kruipt het grijsbruine vogeltje spiraalsgewijs langs de stam omhoog. Altijd omhoog, want naar beneden kruipen kan hij niet. Eenmaal boven, vliegt hij naar beneden en begint onderaan de volgende eik omhoog te kruipen. Met het kromme snaveltje peutert hij larfjes en spinnen uit de schors.
De boomklever is heel anders, ook kleuriger en luidruchtiger. Blauw van boven, roserood van onderen, korte sterke snavel en een heldere roep die je van verre hoort. Het lijkt of hij tegen de eikenstam kleeft, want hij kan evengoed omhoog, naar beneden of opzij langs de stam of een tak kruipen. Ook op de kop hangend weet hij prooidieren in de ruwe schors te vinden. Een kleurige vogel die je veel sneller ontdekt dan de boomkruiper met zijn perfecte schutkleur.
Over enkele maanden begint voor beide vogels het broedseizoen. De boomkruiper maakt een nestje achter een loszittende stuk schors, de boomklever zoekt een nestkastje of een oud nestgat van een specht. Twee verschillende vogels in dezelfde biotoop van het Steenbergerpark.
Tekst en foto’s: Hero Moorlag
