paddestoelenexcursie een verslag

Op zondag 7 oktober vond de jaarlijkse paddestoelenexcursie plaats. Er had zich een groep van zo’n twintig personen gemeld. Maar al bij aanvang werden de hoge verwachtingen een beetje getemperd. Het was weliswaar prachtig weer, maar ook nog steeds erg droog. En paddestoelen houden daar niet zo van. We zouden er waarschijnlijk dus niet al te veel zien!

Met twee groepjes gingen we de uitdaging aan. Ik zat bij de groep van Jan van der Linden, deskundige. We werden voorzien van kleine spiegeltjes om ook onder de hoed van een paddestoel te kunnen kijken. Heel handig! Niets zou voor ons verborgen blijven.

Jan begon met een verhaal over de verschillende soorten paddestoelen en hun functie. En al snel stuitten we op een parasitaire paddestoel: de Lakzwam. Hij stond aan de voet van een boom en vormde daarmee een rechtstreekse bedreiging. Maar het kon nog wel 100 jaar duren voordat de boom het zou begeven. Het was geruststellend om te bedenken dat de meeste onder ons dat toch niet meer zouden meemaken. Daarna kwam er een hele tijd niets en het leek beter om een zijpad in te slaan en wat meer het bos in te lopen.

Al snel zagen we Zwavelkopjes, de afvalverwerkers bij uitstek. Daarna ook de Russula, die bekend staat om zijn grove platen. De Russula is er in veel varianten. We zagen onder andere de groen/blauwe Russula en de Duif- oftewel Berijpte russula. Daarna zagen we plaatjeszwammen uit het geslacht Mycena met hun opmerkelijke kegelvormige hoed en in vrolijke kleuren en de felgekleurde Oranje bekerzwam die eruitziet als een schaaltje met opstaand randje. Ook de (echte) Honingzwam diende zich aan en iets verderop zijn depressieve broertje (de Sombere honingzwam).
 

We gingen steeds verder het bos in. Van grote afmetingen was de Boskip, een reuzezwam. De naam nodigt uit tot eten maar Jan gaf aan dat de Boskip smaakt naar karton. Geen aanbeveling dus. Van een ontroerende schoonheid was de Parelstuifzwam en vooral het Plooirokje dat zachtjes deinde op een klein briesje. Het Eekhoorntjesbrood met zijn dikke steel is daarmee vergeleken maar een lompe trien.

Maar hoe mooi en groot is de verscheidenheid in de wereld van de paddestoelen en zwammen, zelfs nu, op zo’n droge dag. De laatste vondst was een Valse hanekam. Waarom ‘vals’? Jan kon ons dat haarfijn uitleggen: er wordt gesproken van ‘vals’ omdat er verbindingen lopen tussen de lamellen, anders dan bij de Echte hanekam.

Na twee uur lopen konden we voldaan aan de koffie in de Viersprong. Best veel gezien vandaag maar helaas niet de ‘AKPZ’. Die bewaren we voor het volgende jaar!

Guido Pletzers (Deventer).