Column week 43, De veenmol is niet zo lief
De veenmol is een insect van ongeveer 4,5 cm lang, het mannetje iets kleiner dan het vrouwtje.
Ze leven onder de grond in holletjes en gangen. Ze hebben voorpoten met stevige klauwen zodat ze snel kunnen graven, net als de grote mol. Ze kunnen heel makkelijk achteruit lopen door hun gangen, want ze hebben niet alleen voelsprieten op hun hoofd maar ook op hun achterwerk.
Echt appetijtelijk ziet hij er niet uit. Toch moeten we van hem houden. De veenmol heeft een hele tijd op de rode lijst gestaan als bedreigde diersoort. Zijn aantallen liepen ernstig terug. Daarna was hij “kwetsbaar”. Nu hoeven we alleen nog op hem te passen, van hem te houden dus.
Maar waarom doet hij dan alles om zich gehaat te maken? Hij heeft zich gevestigd in mijn gras. En niet alleen. Met tientallen. En daar doet hij zich tegoed aan de wortels van mijn gras. Heerlijk vinden ze dat.
Na de droge periode zag ik wel 10 grote bruine plekken in mijn gazon. Ik dacht: een paar regenbuitjes en alles is weer groen. Maar nee, de plekken bleven en werden bruiner en bruiner. Daar zijn veenmollen actief zei de hovenier.
Nu gaan de veenmollen binnenkort in winterslaap. Maar wat gebeurt er volgend jaar? De mannetjes maken een holletje en gaan daar hun trilzang laten horen om vrouwtjes te lokken. Als dat lukt maakt het vrouwtje een kraamkamer en daarin legt ze tenminste 250 eitjes. Na drie weken zijn het nimfen, ze vervellen 10 keer, houden twee jaar een winterslaap. En daarna heb ik er per vrouwtje 250 veenmollen bij.
Stel nu eens dat ik nu 20 vrouwtjes veenmol heb, dan zijn er over twee jaar 5000 veenmollen. De veenmollen die nu bij mij wonen zijn er dan niet meer maar 5000 veenmollen vind ik wel erg veel.
Ik hoop dat de veenmollen nu snel in winterslaap gaan. En dat het gras dan nog even groeit. Dan heb ik een winter om na te denken….
Catherine
Digitale krantversie Column 2018-43, 24 oktober 2018, pagina ?
Naar columns 2018
