Eetbare planten uit de tuin in Mirns

Er moeten weer nieuwe activiteiten voor 2018 bedacht worden. Toen bedacht ik dat ik bij de natuurgidsen – die de opleiding tegelijk met mij deden – vragen kon of ze een lezing of excursie kunnen geven. Ik kreeg een reactie van een natuurgids in Gaasterland. Ze meldde dat ze ons uit haar tuin wilde laten eten en ook thee daarvan wilde laten proeven. Ik sprak met haar af dat ik – ter oriëntatie – bij haar zou komen om alles eens te bekijken. Ze woont prachtig bij Mirns. Een huis op een heel grote lap grond op een leemrug die uitloopt tot het IJsselmeer. Als je in haar huis zit kijk je achter uit op het IJsselmeer. Ik liep met haar door haar tuin. Zij geeft mij nu en dan een blaadje aan en meldt dat dit heerlijk is en hier en daar meldt ze dat ze er thee van zet. Die krijg ik ook ingeschonken. Deze thee smaakt heerlijk. Ze loopt ook met me langs de rietkraag van het IJsselmeer en wil volgend jaar met ons ook door het riet gaan lopen om de rietvogels te horen en zien. Onderweg naar huis, in de auto, ruik ik een sterk kruidige geur. Ik vraag me af waar die lekkere kruidige geur toch vandaan komt. Thuis gekomen steek ik mijn hand in de zak van mijn vest en toen ontdek ik wat er zo lekker ruikt in de auto. Tijdens de rondleiding door de prachtige grote tuin kreeg ik blaadjes aangereikt die ik na het verhaal – zonder er bij na te denken – in mijn zak stak. Heerlijk… dat mag vaker.

Avion Eizenga